kenapa saya menaip?
kenapa saya punya perjalanan di blogspot?
kenapa saya punya perjalanan di tumblr?
kenapa saya punya diari, Mr.Diary?
supaya,
saya boleh baca tulisan saya,
supaya saya sentiasa muhasabah diri,
supaya saya tengok dan belajar dari kisah silam,
supaya saya belajar untuk tidak masuk ke lubang ular dan dipatuk buat kali kedua,
supaya saya mengingatkan diri,
bila mana tiada yang mahu mengingatkan saya,
supaya saya dapat membebel sesuka hati,
sesedap rasa, sesuai bicara ^.^
supaya saya boleh lepaskan tekanan,
supaya saya boleh luahkan perasaan,
kerna melalui satu ayat, satu perkataan, punya maksud tersirat,
bila saya start menulis,?
tika di bangku sekolah,
darjah tiga,
saya menconteng diari.
pada mana ketika itu,
ia hanya sebuah buku log
<hehe.padahal saya dah start conteng sofa masa kecik>
p/s:rahsia ^.~
bila mana saya tak nak orang lain dapat baca,
saya tindih huruf tersebut,
bahasa kat sini,
kasi bertimpak-timpak jak :)
dan last-last, saya sendiri tak boleh baca :)
hehehe
lucu
kadang-kadang, tulisan tu buat saya menangis
tulisan tu buat saya ketawa
dalam kepala, argh, naif nya aku dulu
ya, saya sednag membesar,
dan sedang mengutip pengalaman
meneruskan perjalanan yang punya sisa baki
wassalam :)
kenapa saya punya perjalanan di blogspot?
kenapa saya punya perjalanan di tumblr?
kenapa saya punya diari, Mr.Diary?
supaya,
saya boleh baca tulisan saya,
supaya saya sentiasa muhasabah diri,
supaya saya tengok dan belajar dari kisah silam,
supaya saya belajar untuk tidak masuk ke lubang ular dan dipatuk buat kali kedua,
supaya saya mengingatkan diri,
bila mana tiada yang mahu mengingatkan saya,
supaya saya dapat membebel sesuka hati,
sesedap rasa, sesuai bicara ^.^
supaya saya boleh lepaskan tekanan,
supaya saya boleh luahkan perasaan,
kerna melalui satu ayat, satu perkataan, punya maksud tersirat,
bila saya start menulis,?
tika di bangku sekolah,
darjah tiga,
saya menconteng diari.
pada mana ketika itu,
ia hanya sebuah buku log
<hehe.padahal saya dah start conteng sofa masa kecik>
p/s:rahsia ^.~
bila mana saya tak nak orang lain dapat baca,
saya tindih huruf tersebut,
bahasa kat sini,
kasi bertimpak-timpak jak :)
dan last-last, saya sendiri tak boleh baca :)
hehehe
lucu
kadang-kadang, tulisan tu buat saya menangis
tulisan tu buat saya ketawa
dalam kepala, argh, naif nya aku dulu
ya, saya sednag membesar,
dan sedang mengutip pengalaman
meneruskan perjalanan yang punya sisa baki
wassalam :)
Comments
Post a Comment